undertale-fan*آندرتیل-فن

undertale-fan*آندرتیل-فن

یه وبلاگ برای آندرتیلی ها-گیمر ها و همه ی فن ها

سلام و سلام^^

همونطور که عنوان داد میزنه براتون متن و ترجمه آهنگ اوردم امااااا

این آهنگ (که خیلیم چرت و پرت هست) توی داستان توسط وای.پی (خودم) برای اولین بار جلوی ارور سنس خونده شده XD

این شما و اینم متن ترجمه اش:

i'm the best!
من بهترینم!
you can't find someone liiike me!
تو نمیتونی کسی مثل من رو پیدا کنیییی
i'm the best!
من بهترینم!
the best you ever seee!
بهترینی که تا حالا دیدی!
i'm the best!
من بهترینم!
a bestfirend you never seee!
بهترین دوستی که ندیدی!
i'm the perfect!
من عالی ام!
perfect like chocolate with milkkkk!
عالی مثل شکلات با شیررررر(؟)
i'm the best!
من بهترینم!
the best human you ever see!
بهترین انسانی که دیدی!
i'm the best!
من بهترینم!
youe're the best
تو بهترینی!
the best like me!
بهترین مثل من!
i'm the best
من بهترینم!
like a good dream!
مثل یه رویای خوب
the best
بهترین
you ever see
که تا حالا دیدی
you never see
که ندیدی
you never be...
تو نمیتونی باشی...
you never be...
تو نمیتونی باشی...
i'm the besttttt
من بهترییینمممممم

 

امیدوارم مشکلات گرامری نداشته باشه و خوشتون اومده باشه. به نظرتون به نوشتن آهنگ ادامه بدم؟.-.

سلامی به گرمی جادو به شما!*-*

اومدم با معرفی مجموعه کتاب های «جادو های همیشگی» جلد اول: "جادو ممنوع!" و چاپ دوم این جلد در سال 1400 بوده.

اثر کریس کالفر(نویسنده ی مجوعه ی قصه های همیشگی هم هستن^^)

رده سنیش +14 هست ولی سیزده ساله ها هم فکر کنم بتونن بخوننش:>

انتشاراتش پرتقاله و مترجم اون الهام فیاضیه.تصویرگر کتاب هم براندون دورمن هست و قیمت جلد یکش شصت و پنج هزار تومنه.

کتاب راجب ماجرا هاییه که حول «بریستال اورگرین» دختر قاضی سخت گیر و قانون مدار شهره که عاشق کتاب خوندنه.اونم توی زمانی که کتاب خوانی برای زنان ممنوعه.یه روز با دیدن آگهی استخدام خدمتکار توی کتابخونه یواشکی میره و اونجا کار میکنه و کتاب میخونه اما یه روز یه اتاق مخفی پیدا میکنه و...^-^

به شخصه قلم و تفکر کریس کالفر رو دوست دارم و ازش خوشم اومده.با اینکه جلد یک رو توی دو روز تموم کردم اما واقعا قشنگ بود و منو به خودش جذب کرد.کتاب با شخصیت بریستال داشت نشون میداد که دخترا هم میتونن قوی باشن و دووم بیارن.این جلد پایان شکه کننده ای برای من داشت و کمی ناراحتم کرد اما همچنان داستان ادامه داره! با یکی از دالوگ های دوست داشتنی خانم «مادام ودربری» پست رو به اتمام میرسونم:

"زمان پیچیده ترین وسیله ی جهانه.هم درده و هم درمان خیلی از مشکلات زندگی.زمان بیشتر زخم های ما رو درمان میکنه، ولی در آخر همه چیزمون رو میگیره. متاسفانه کم پیش میاد زمان به نفع کسی عمل کنه"

-مادام ودربری

+سوالی راجب کتاب داشتید بپرسید^^